Relational Calculus

เมื่อผู้ใช้ทำการค้นหาข้อมูลโดยใช้ Relational algebra ผู้ใช้จะต้องกำหนดการกระทำและเงื่อนไขเพื่อให้ได้ข้อมูลตามที่ต้องการ จึงกล่าวได้ว่า Relational algebra เป็น procedural language เช่น การ Join แล้วตามด้วย Projection ด้วยการใช้ Relational calculus ผู้ใช้สามารถกำหนดรูปแบบการค้นหาในลักษณะของนิพจน์หรือสมการทางคณิตศาสตร์ที่มีตัวแปร ค่าคงที่ ตัวกระทำ ตัวเชื่อม และอื่นๆ Relational calculus จึงเป็นการใช้คณิตศาสตร์ในรูปของตรรกะเข้ามาช่วยในการค้นหาข้อมูล คำตอบที่ได้จากการใช้ Relational calculus ถือแถวของข้อมูลจากความสัมพันธ์ที่ทำให้ค่าของสมการคณิตศาสตร์นั้นมีค่าเป็น จริง

เมื่อ R1, …, Rk เป็นชุดของความสัมพันธ์ และความสัมพันธ์ Ri ประกอบไปด้วยแอททริบิวจำนวน n ตัว (A1,…,An) แล้ว Relational Calculus จะประกอบด้วยสมการทางตรรกะที่สร้างได้โดยการใช้

• สัญลักษณ์แทนเงื่อนไข : Î , =, <, <=, >, >= , ¹

• รูปแบบของคิวรี

{ (A1, …,An) | p[(A1,…,An)] }

• คำตอบที่ได้จากคิวรี ประกอบไปด้วยแถวของข้อมูล (A1,…,An) ที่ทำให้สมการ p [(A1,…,An)] มีค่าเป็นจริง

• สมการมีอยู่ 2 แบบ คือ

• สมการเดี่ยว (Atomic formula) อยู่ในรูป p [(A1,…,An)]
• สมการผสม (Formula) อยู่ในรูปของสมการเดี่ยวผสมกับสมการเดี่ยวอื่น โดยอาศัยตัวกระทำกับสมการ : Ø (not) , Ù (intersection), Ú (union), " (for all) , $ (there exists)

ตัวอย่าง สมการต่อไปนี้หมายความว่า ให้หาข้อมูล t₁ ทุกแถวในความสัมพันธ์ EmpDept (รูปจากตาราง 2-10) ที่ทำให้มีบางแถวใน t2 ซึ่ง t2 อยู่ในความสัมพันธ์ Emp (รูปจากตาราง 2-11) และทั้ง t1 และ t2 มีค่าในคอลัมน์ Dept เหมือนกัน

{t₁ | ($ t₂ )((t1 Î EmpDept) & (t₂ Î Emp) & (t₁ .Dept = t2.Dept)}

---

2.1 ความจำเป็นที่ทำให้เกิดการใช้งานโดยระบบฐานข้อมูล 2.2 ฐานข้อมูล และระบบจัดการฐานข้อมูล 2.3 ประโยชน์ของระบบจัดการฐานข้อมูล